Ορφικός ύμνος Κρόνου (θυμίαμα στύρακα) (αρχαίο κείμενο - απόδοση)

Ἀιθαλής, μακάρων τε θεῶν πάτερ ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν, ποικιλόβουλ᾽, ἀμίαντε, μεγασθενές, 

ἄλκιμε Τιτάν, ὃς δαπανᾶις μὲν ἅπαντα καὶ αὔξεις ἔμπαλιν αὐτός, δεσμοὺς ἀρρήκτους ὃς ἔχεις κατ᾽ ἀπείρονα κόσμον, 
αἰῶνος Κρόνε παγγενέτωρ, Κρόνε ποικιλόμυθε, 

Γαίης τε βλάστημα καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος, γέννα, φυή, μείωσι, Ῥέας πόσι, σεμνὲ Προμηθεῦ, 
ὃς ναίεις κατὰ πάντα μέρη κόσμοιο, γενάρχα, ἀγκυλομῆτα, φέριστε· 

κλύων ἱκετηρίδα φωνὴν πέμποις εὔολβον βιότου τέλος αἰὲν ἄμεμπτον.

Κρόνος

Θεογονία Φερεκύδη

Ζὰς μὲν καὶ Χρόνος ἦσαν ἀεὶ καὶ Χθονίη· 

Χθονίηι δὲὄνομα ἐγένετο Γῆ, 

ἐπειδὴ αὐτῆι Ζὰς γῆν γέρας διδοῖ

Κρόνος

 Ζας, Κρόνος – Χρόνος και Χθονίη

Ο Φερεκύδης ο Σύριος, με το έργο του Πεντέμυχος ή Επτάμυχος, παρουσιάζει μια πολύ προσωπική θεώρηση της Θεογονίας. 

  

  Σκοπός του ήταν να δώσει νέες απαντήσεις σε παραδοσιακού τύπου θεογονικά ερωτήματα. Για το Φερεκύδη τα πρωταρχικά όντα, υφίστανται ανέκαθεν και έχουν τα ονόματα Ζας, Κρόνος(Χρόνος) και Χθονίη. 

  Με αυτόν τον τρόπο ο Φερεκύδης, θέλησε να λύσει το θεογονικό πρόβλημα της παρουσίας του κυρίαρχου θεού, τοποθετημένου πάνθεον της γενεαλογίας των θεών. Πιθανότατα στο πρόσωπο του Ζα να συμπίπτουν ο Ουρανός και ο Ζευς.