Δελφικά Παραγγέλματα.

Οι αρχαίοι Έλληνες ιερείς, δεν έδιναν συμβουλές, ούτε άκουγαν τις εξομολογήσεις των πιστών, αλλά ασχολούνταν μόνο με την τέλεση των θυσιών και των άλλων ιεροτελεστιών. Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών, ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας, αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία, τα οποία, εκτός από τις

χρησμοδοτήσεις τους, για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών, έδιναν και ένα πλήθος ηθικών παραγγελμάτων και προτροπών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής. 

ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ – (ΕΙ) – ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ – ΕΓΓΥΑ, ΠΑΡΑ Δ' ΑΤΑ.

   

  Περίoπτη θέση, βέβαια, κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο, Μαντείο των Δελφών, του οποίου τα ομώνυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν καταγραφεί στους τοίχους του προνάου του Ναού του Απόλλωνος, στο υπέρθυρο ή σε ακόμα σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού.

 Στο αέτωμα του Ναού, δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα, τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο επισκέπτης:

 Κάτω αριστερά το: 

 " ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ " ~  (Να γνωρίσεις τον εαυτό σου).

 Κάτω δεξιά το:

 " ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ " ~ (Να κάνεις τα πάντα με μέτρο, αποφεύγοντας την υπερβολή).

  Ανάμεσά τους, στη κορυφή, το περίφημο: 

"ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ Ε"  ή  "ΕΙ", για το οποίο ο ιερέας των Δελφών Πλούταρχος, έγραψε
ολόκληρη πραγματεία («Περίτου εν Δελφοΐς Ε»), προσπαθώντας να ερμηνεύσει την απωλεσθείσα σημασία του.

Ημερολόγιο Δελφών.

 Το Ημερολόγιο των Δελφών, είχε κι αυτό δώδεκα μήνες κι η χρονολόγηση των ετών, γινόταν με βάση τις Ολυμπιάδες και πλησίαζε περισσότερο στο ημερολόγιο της Αρχαίας Σπάρτης.

  Οι μήνες ήταν συνήθως αφιερωμένοι σε έναν ή δύο από τους δώδεκα Ολύμπιους θεούς ή σε κάποια γιορτή.

  Το ημερολόγιο των Δελφών, άρχιζε τον μήνα Απελλαίο, πιθανώς αντίστοιχο του αττικού μήνα Μαιμακτηριώνα. Σπουδαίος όμως ήταν και ο ανοιξιάτικος μήνας Βύσιος. Η 7^η ημέρα αυτού του μήνα εθεωρείτο γενέθλια ημέρα του Απόλλωνα και μάλλον συνέπιπτε με την εαρινή ισημερία. 

  Ο μήνας Βύσιος, αντίστοιχος προς τον αττικό Ανθεστηριώνα, ήταν για τους κατοίκους των Δελφών, η κύρια χρονική περίοδος κατά την οποία έπρεπε να ερωτάται το μαντείο των Δελφών, προκειμένου να δίνει τους χρησμούς του. Ανάλογα μεταβάλλονταν τα ονόματα των μηνών στα άλλα ελληνικά ημερολόγια, καθώς και η αρίθμηση των ημερών.